Een deur en deernis; de rechter en het sanctiebeleid op de Antiekmarkt Den Haag

Vorig seizoen werden 3 collega's voor 4 marktdagen geschorst

wegens "te vroeg inpakken"

Herman wilde toch al op vakantie en tevens geheel stoppen met de markt, dus die maalde er niet echt om.

Ben en Jochem dienden beiden een protest in bij de

Commissie Bezwaarschriften van de Gemeente Den Haag.

Daar werd hun klacht behandeld zoals de slager zijn eigen vlees keurt.

"We hebben begrip voor de door u aangevoerde bezwaren,

maar regels zijn regels"

Een handjeklap werd voorgesteld:

3 i.p.v.4 dagen schorsing.

Jochem ging niet in op het bod.

Toen ik 18 was deed ik toelatingsexamen voor de Toneelacademie Maastricht.

Ik deed de vereiste monoloog, een tekst van Herman van Veen, op fluistertoon:

"...Je gaat de trap af tot je niet meer verder kan. En dan kom je bij een deur. Die deur moet je opendoen. En dan moet je heel stil zijn, want ....."

Ik werd afgewezen.

Jochem besloot naar de rechter te gaan.

Eergisteren, woensdag 1 juni, diende de zaak in het

Paleis van Justitie in Den Haag.

De advocate van de Gemeente Den Haag voerde in haar betoog o.a. aan dat de regelgeving binnenkort wordt aangepast.

Toen ik 28 was deed ik weer toelatingsexamen op dezelfde toneelacademie.

Ik deed weer de vereiste monoloog, deze keer een monoloog van Blanche uit Tramlijn Begeerte van Tennessee Williams.

"Als ik dood ga, wil ik dood gaan aan zee, met mijn hand in die van een jonge blonde scheepsarts. Arme vrouw, zal hij zeggen, de kinine heeft niet meer geholpen; zij is gestorven aan het eten van ongewassen druiven. Ze zullen me in een witte zak doen en in de oceaan gooien..."

Ik werd aangenomen.

Soms moet je deuren opengooien en duizend doden willen sterven om recht gedaan te worden.

Zondag 29 mei, 15.00 uur.

Ik zie een standhouder beginnen met inpakken.

Ik zie Jochem rustig zitten.
En we wachten beiden.

En we zeggen niets. En we denken veel.

Geen marktmeester te zien. Geen commissie in zicht.

Geen waarschuwing gehoord, laat staan geschreven.

Geen sanctie als gevolg.

Jochem moet 6 weken wachten op een schriftelijke uitspraak.
Ik moest 6 dagen wachten en werd gebeld en huilde.

tekst: Marx Warmerdam

foto 1: internet

foto 2: werk door Lucie Van Duyn (1933-2013)
collectie Delta 98 Den Haag