Meeloper…

Mijn vriend Thom ging iedere zomer naar Scheveningen.

Zijn gezin hield van de zee, maar strand en zee waren niets voor hem.

Gelukkig waren daar de donderdagen en de zondagen.

Dan kon hij zijn hart ophalen op het Lange Voorhout.

Want hoewel hij een riante boekhandel had, lag zijn hart meer bij kunst en antiek.

We ontmoetten mekaar dan ook op de markt.

Op een morgen, ik was wat laat, zag ik Thom. Achter een stal, nota bene!

En een vrij volle ook nog.

Hij was heel vroeg gekomen en had meteen fantastisch ingekocht.

Daarop bedacht hij, dat ie dat allemaal niet mee wilde nemen naar Scheveningen.

Hij sloot zich aan bij de meelopers en huurde een kraam.

Direct daarop begon de verkoop.

Tegen de avond was hij los en zeer tevreden.

Een mooie dag en goede verdiensten.

Dat was pas avontuur!

Zijn gezin was ook gelukkig. Ze vermaakten zich aan het strand best zonder hem.

Het verbaasde me dan ook erg dat het meelopen is afgeschaft.

Het was voor de bezoekers het zout in de pap.

Zonder hen wordt het suf en verloopt de markt.

En dat ervaren we helaas wekelijks.

Jan W.
(bezoeker)